«Δεν υπάρχει τίποτε που να θέλεις να πεις και η γλώσσα των παιδιών να σου στέκεται εμπόδιο κι αυτό που είναι που κάνει την Παιδική Λογοτεχνία γοητευτική, το ότι έχει τη δυνατότητα και τη δύναμη να εμπεριέχει τη λογοτεχνία για μεγάλους.»
Ελένη Δικαίου
Γεννήθηκα στη Νέα Ιωνία, τον προσφυγικό συνοικισμό του Βόλου. Η μυρωδιά του γιασεμιού και του νυχτολούλουδου, της κανέλλας και του γαρύφαλλου που συνόδευαν τις αναμνήσεις των ανθρώπων γύρω μου σημάδεψαν τα παιδικά μου χρόνια. Ήμουν ένα παιδί που διάβαζε πολύ κι ονειρευόταν να γίνει συγγραφέας. Μεγαλώνοντας συνέχισα να ονειρεύομαι μονάχα που τώρα πια τα όνειρά μου τα φτιάχνω ιστορίες και τα μοιράζομαι με τους αναγνώστες μου.
Μεγάλες μου αγάπες η οικογένειά μου και οι σιωπηλές βιβλιοθήκες, η βαβούρα των παιδιών του σχολείου, τα μάτια τους, όταν ταξιδεύουν μαζί με τους ήρωές μου στη μεγάλη περιπέτεια που λέγεται ζωή, όταν γυρεύουν και βρίσκουν απαντήσεις σε ερωτήματα που έψαξα εγώ πριν να βρω την απάντηση. Αυτές οι αγάπες είναι που με κάνουν ευτυχισμένη. Και στ΄ αλήθεια δεν ζητάω απ΄ την ζωή μου τίποτε περισσότερο. Να μπορώ να γράφω και κοιτάζοντας τα μάτια των παιδιών να ονειρεύομαι πως εκείνα θα καταφέρουν κάποτε να κάνουν πιο όμορφο τον κόσμο που εμείς οι μεγάλοι τον ντύσαμε με τόσο γκρίζο γύρω τους.
Η Ελένη Δικαίου ήταν υποψήφια για το διεθνές βραβείο Άντερσεν 2016
